استاندارد GRI توسعه پایدار یا به عبارتی پایداری را اینگونه تعریف می‌کند: «توسعه‌ای که نیازهای زمان حال را بدون به خطر انداختن توانایی نسل‌های آینده برای برآوردن نیازهای خود، برآورده می‌کند.». از طرفی دیگر، مفهوم دیگری که وجود دارد پایداری شرکتی (Corporate Sustainability) است. پایداری شرکتی رویکردی جدایی‌ناپذیر برای کسب‌ وکار است که هدف آن افزایش موقعیت رقابتی و سودآوری از طریق خلق پایدار ارزش مشترک، شیوه‌های خلق مشترک با ذینفعان و در نظر گرفتن عوامل زیست محیطی، اجتماعی و حکمرانی (ESG) در تصمیم‌گیری است. پایداری شرکتی برای کسب و کار امروزی، برای موفقیت بلندمدت شرکت و برای اطمینان از اینکه بازارها در جامعه ارزش ایجاد می‌کنند، ضروری است. برای پایداری، شرکت‌ها باید پنج کار را انجام دهند: مهمتر از همه، آنها باید مسئولانه و در راستای اصول جهانی عمل کنند و اقداماتی را انجام دهند که از جامعه اطراف خود حمایت کند. سپس، برای ایجاد پایداری عمیق در DNA شرکت‌ها، شرکت‌ها باید در بالاترین سطح متعهد شوند، سالانه در مورد تلاش‌های خود گزارش دهند و در جایی که حضور دارند مشارکت کنند. در این راستا مشاورین سرآمدی آلا خدمات زیر را ارائه می‌دهد:

  • تدوین نظام جامع مسئولیت اجتماعی شرکت

مفهوم مسئولیت اجتماعی سازمان یا CSR شامل موضوعاتی مرتبط با رفتار سازمان در محیط اجتماعی بوده و فراتر از قلمروهای صرفاً اقتصادی است که سازمان‌ها به‌طور سنتی با آن‌ها در ارتباط هستند. وقتی زمینه‌ای را در نظر می‌گیریم که به‌طور خاص اقتصادی نیست، کسب و کارها با مجموعه‌ای از حقوق و مسئولیت‌های مرتبط با جامعه‌ای که آن‌ها را در بر گرفته است، روبرو می‌شوند که به آن‌ها اجازه نمی‌دهد تا تنها بر روی مدیریت اقتصادی به منظور دستیابی به اهداف خود تمرکز نمایند. مسئولیت اجتماعی شرکت عبارت است از: اداره یک کسب و کار به­طوری که آن کسب و کار بتواند انتظارات اخلاقی، قانونی، مالی و عمومی جامعه را برآورده سازد. هدف اصلی شرکت بقاء به وسیله بدست آوردن مزیت رقابتی در بازار اقتصادی است و با توجه به اینکه متمایز کردن فعالیت­های اقتصادی و فعالیت­های اجتماعی شرکت می­تواند دشوار باشد، مکانیزم­های مسئولیت اجتماعی قادر خواهند بود بقاء و کارایی  شرکت را  تضمین کرده و پایدار نگاه دارند. بر این اساس فعالیت­های مسئولیت اجتماعی می‌توانند با عملکرد سازمان در جنبه‌های مختلف (یعنی فعالیت­هایی که از مأموریت و هدف شرکت در ایجاد سود منتج شده­اند) مرتبط باشند. مفهوم مسئولیت اجتماعی شرکت را می­توان اینگونه نیز تفسیر کرد که مسئولیت اجتماعی شرکت تمایل شرکت برای پذیرش مسئولیتی بیش از مسئولیت عادی اقدامات و اثرات کسب و کار خود است. در واقع مسئولیت اجتماعی شرکت، مسئولیتی بزرگتر است که شرکت در قبال اثرات خود بر جامعه و محیط طبیعی بر عهده دارد.

رویکرد استراتژیک نسبت به مفهوم مسئولیت اجتماعی می‌تواند از آن ابزاری راهبردی به منظور تقویت رقابت‌پذیری سازمان‌ها بسازد. به‌طور کلی مفهوم مسئولیت اجتماعی می‌تواند به‌طور مثبت رقابت‌پذیری این سازمان‌ها را به روش‌های زیر تحت تاثیر قرار دهند:

      • بهبود محصولات و فرآیند تولید که به رضایت بیشتر مشتری و وفاداری آن منجر می‌شود.
      • انگیزه و وفاداری بالاتر کارکنان که به خلاقیت و نوآوری بهتر منجر می‌شود.
      • حسن شهرت بیشتر سازمان که به علت مزیت‌های ناشی از نقل دهان‌به‌دهان فعالیت‌های مثبت آن بوجود می‌آید.
      • موقعیت بهتر در بازار کار و شبکه‌سازی بهتر با شرکای کسب‌و‌کار و مسوولان که موجب دسترسی بهتر به کمک‌های عمومی به علت تصویر بهتر سازمان می‌شود.
      • صرفه‌جویی در هزینه‌ها و افزایش سودآوری به علت به‌کارگیری کارآتر منابع انسانی و تولیدی.
      • افزایش گردش مالی یا فروش به علت مزایای رقابتی حاصل از توجه به مسئولیت‌های اجتماعی
  • تدوین نظام تعامل با ذینفعان (Stakeholder Engagement) بر اساس استانداردهای بین المللی مانند AA1000

درگیری یا مشارکت ذینفعان امروزه بخشی جدا نشدنی از کسب و کار هر سازمان یا هر نهاد قانونی یا خصوصی دیگر است. هر سازمان در طول فعالیت‌های مختلفی که همه روزه در کسب و کار خود انجام می‌دهد با ذینفعان چه درونی و چه بیرونی در تعامل و ارتباط است. در عصر حاضر ذینفعان این توانایی را دارند که سیاست‌ها، اهداف، استراتژی‌ها و ماهیت کار سازمان را تحت تأثیر قرار دهند.

درگیر کردن ذینفعان یا مشارکت آنان اخیراً به طور روز افزونی به عنوان مفهومی کلیدی برای موفقیت بخش‌های خصوصی و دولتی تعریف شده است. امروزه سازمان‌هایی می‌توانند موفق باشند که تعامل بیشتری با ذینفعان خود داشته و از این طریق بتوانند نیازها و انتظارات آن‌ها را شناسایی کرده و در نهایت به شکل بهتری این نیازها و انتظارات را برآورده سازند. درگیر کردن ذینفعان و مشارکت آن‌ها به منظور بهره‌مندی از دید‌گاه‌های آنان یکی از بخش‌های اصلی پیاده‌سازی رویکرد پایداری و مسئولیت اجتماعی در سازمان به حساب می‌آید. بنابراین، می‌توان مشارکت ذینفعان را مفهوم با اهمیتی دانست که هم می‌تواند منجر به موفقیت سازمان در عرصه تجارت و سودآوری شده و هم می‌تواند به ایفای هر چه بهتر نقش مسئولیت اجتماعی از سوی سازمان در صحنه جامعه کمک نماید.

  • تدوین گزارش پایداری (Sustainability Report) بر اساس استانداردها و خطوط راهنمای بین المللی مانند GRI

امروزه شرکت‌ها تنها از طریق برتری عملیاتی یا مالی نمی‌توانند در عرصه رقابت پیروز باشند و مشتریان را باخود همراه سازند. در دنیای امروز چیزی بیش از اینها نیاز است تا شرکت را به مزیت رقابتی برساند. عصر حاضر زمانی است که مشتریان و افراد جامعه از شرکت‌ها و سازمان‌ها انتظار دارند که مسئولیت‌پذیر باشند و در فعالیت‌ها و عملیات خود نسل‌های آینده را نیز در نظر داشته باشند. اهمیت دادن سازمان‌ها به نسل‌های آینده در انجام فعالیت‌ها خود و نیز مصرف منابع، گامی مثبت در جهت رسیدن به توسعه پایدار بوده و نشانگر تعهد سازمان به اقتصاد جهانی پایدار است. ذینفعان و به ویژه جامعه از سازمان‌ها انتظار دارند که اثرات فعالیت‌های خود را در جنبه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی به طور شفاف بیان نمایند. یکی از راه‌های بیان فعالیت‌ها و اثرات سازمان می‌تواند ارائه گزارش پایداری  یا گزارش مسئولیت اجتماعی شرکت باشد. امروزه شرکت‌های مطرح در سطح جهانی هر ساله اینچنین گزارش‌هایی را ارائه می‌دهند که در آن‌ها به بیان فعالیت‌های و اثرات خود می‌پردازند. یکی از استانداردهایی که به کمک سازمان‌ها به منظور تهیه گزارش پایداری آمده است، GRI (Global Reporting Initiative) است.

گزارش پایداری، گزارشی است که توسط یک شرکت یا سازمان در مورد تأثیرات اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی که فعالیت‏های روزانه‏اش ایجاد کرده‏اند، منتشر می‏گردد. گزارش پایداری همچنین بیانگر ارزش‏ها و مدل حکمرانی سازمان بوده و ارتباط بین استراتژی‏های سازمان و تعهد آن به یک اقتصاد جهانی پایدار را نشان می‏دهد.

  • هدف گزارش پایداری

گزارش‏دهی پایداری رویه اندازه‏گیری، اطلاع‏ رسانی (افشاگری) و پاسخگویی به ذی‏نفعان داخلی و خارجی برای عملکرد سازمان در جهت اهداف توسعه پایدار است. گزارش‏دهی پایداری واژه گسترده‏ای است که با دیگر واژگان (مانند مسئولیت اجتماعی شرکت) مورد استفاده برای توصیف گزارش‏دهی در مورد اثرات اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی، مشابه در نظر گرفته می‏شود. یک گزارش پایداری باید ارائه‏ای متعادل و منطقی از عملکرد پایداری سازمان گزارش دهنده شامل هم مسائل مثبت و هم مسائل منفی، فراهم نماید.